η βαρβαρότητα που φωτίζεται με γκάζι, Charles Pierre Baudelaire

ΣΑΡΛΟ

Ο Τσάρλς Σπένσερ Τσάπλιν γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 16 Απριλίου 1889.
Γιος των καλλιτεχνών του Μιούζικ Χολ, Τράρλς Τσάπλιν του πρεσβυτέρου και της Χάνας Χάριετ Πέντινγκχαμ Χίλ.
Μετανάστευσε στην Αμερική το 1910, και οι βάσεις του έργου του βρίσκονται στις προσωπικές εμπειρίες και στις αναμνήσεις, που πέρασε τα δύσκολα παιδικά του χρόνια.

Ο Τσάρλι « γέννησε » τον περιπλανώμενο αλητάκο, τον Little Tramp, και επάνω του στηρίχθηκε μια από τις πρώτες βιομηχανίες του θεάματος.

Σχεδόν σε όλες τις ταινίες του είναι έντονη η « παρουσία » του φωταερίου.

Στις 6 Φεβρουαρίου 1921, έχουμε και την πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα το « ΧΑΜΙΝΙ ».

Τόσο στα εξωτερικά γυρίσματα της ταινίας, όσο και στα εσωτερικά ( στο δωμάτιο και στην πανσιόν που έμενε ) ο φωτισμό ήταν με φωταέριο. Ακόμη και η κουζίνα του λειτουργούσε με Γκάζι. Σε δύο μάλιστα εξωτερικές σκηνές διακρίνονται στο βάθος, οι εξωτερικοί σκελετοί από Αεριοφυλάκια.

Σε μία άλλη του ταινία, σε διένεξη του με έναν αστυνομικό, εφευρίσκεται «το εφε», της εποχής, του να λυγίσει τον φανοστάτη του γκαζιού στο πεζοδρόμιο, και του « φοράει » τον φανό, μέχρι τον λαιμό και ανοίγοντας τον διακόπτη και αρχίζει να φουσκώνει ο αστυνομικός αναπνέοντας φωταέριο.

Το 1914 γυρίζει, μια ανεξάρτητη ταινία μικρού μήκους 13 λεπτών, σε ελεύθερη μετάφραση, « Γελαστικό Αέριο », όπου ο Σαρλό υποδύεται στο ρόλο, τον βοηθό του οδοντογιατρού, όπου ο πελάτης – ασθενής δεν μπορεί να σταματήσει το γέλιο……και τελικά με μία τεράστια πένσα του αφαιρεί ένα υγιές δόντι .κ. α.

Πολλά θετικά και αρνητικά έχουν γραφεί και ειπωθεί για το φαινόμενο ΣΑΡΛΟ.

Προσωπικά όμως δεν ξεχνώ την υπέροχη αντιμιλιταριστική ατάκα του στο έργο « Monsieur Verboux », Ο ΚΥΡΙΟΣ ΒΕΡΝΤΟΥ ….Ο φονιάς σκοτώνει ένα – δύο το πολύ. Ο ήρωας στον πόλεμο πόσους σκοτώνει…..

Τέλος το όνομα ΣΑΡΛΟ χρησιμοποιείται μόνο σε μερικές Ευρωπαϊκές χώρες, όπως και στην Ελλάδα, στον υπόλοιπο κόσμο κυριαρχεί το πραγματικό του όνομα Τσάρλιν Τσάπλιν.

Κώστας Σπανόπουλος